"Aziz do'stlar! Ushbu qism Seni Hohlayman asarining birinchi fasliga yakun yasaydi. Asar davomini esa keyinroq yozaman. Ungacha esa, boshqa hikoyalarimni chiqarib turishga harakat qilaman" Agar avvalgi qismlarni o'qimagan bo'lsangiz, o'qishni tavsiya etaman: Seni Hohlayman Seni Hohlayman 02 Seni Hohlayman 03 Seni Hohlayman 04 Seni Hohlayman 05 Seni Hohlayman 06 Seni Hohlayman 07[/url] Dekabr kelib kunlar yanada soviy boshladi. Bu vaqtda hech bir qiz kalta yubka kiymas, deyarli hammasi shim kiyishardi. Dilnoza ham o'ziga yarashgan, qomatini yanada go'zallashtiradigan jinsi shimda edi. Darsdan keyin Dilnozani maktabiga o'tib, u bilan taksida uyga qaytayotgandik. Chunki bugun kelinoyim uyda emas. Diyorbekning bog'chasidagi allaqanday tadbir bo'layotgani sharofati bilan bog'chada bo'lardi. Lekin hozirgi kunlarda erta vaqtda qorong'u tushishini hisobga olsak, ular soat 4-5 larda qaytib kelishadi. Hozir soat 1 demakki, 2 soatdan ortiq vaqtimiz bor. Taksidan tushib, tez-tez yurib uchinchi qavatga ko'tarildik. Yonimdan kalitni olib, eshikni ochdim. Ichkariga kirib, oyoq kiyimlarimni yechdimu, sumkamni otib yubordim. Dilnoza xonasiga kirganda uning ortidan kirdim. Uni mahkam quchoqlay boshladim. Ohh, bu juda lazzatli edi. -Hoy, hech bo'lmasa kiyimlarimni alishtirib olay, -dedi Dilnoza, qiqirlab kulib. Men esa uni joyiga yotqizdimu, ustiga yotib, yuzlaridan o'pa boshladim. Yana lablarimiz, tillarimiz to'qnash keldi. Bu lazzatli lablarga mana 2 oydirki to'ymayman. Shuncha o'pishib, shuncha so'rsam ham sog'inaveraman. Dilnoza ham qo'llari bilan bo'ynimdan quchib, oyoqlari bilan belimdan quchib o'ziga tortardi. Qo'tog'im uning amiga ishqalanar, lekin qalinroq kiyimda bo'lganligimiz uchun unchalik bilinmas edi. Uni bo'yinlaridan o'pib, kiyimlarini bir-bir yecha boshladim. Avval jaketi, koftasi, keyin qorinlaridan o'pib pastlab, shimini yechdim. U oppoqqina lifchik-trusik va setka-setka uzun qora paypoqda edi. U shu turishida juda jozibali edi. Bunday manzaradan mast bo'lib qolish tabiiy edi. Uning sonlarini o'pishimga yo'l qo'ymay, bir yumalab ustimga chiqdida, meni yechintira boshladi. U bo'yinlarimdan, qorinlarimdan o'payotganda ehtiroslarim junbushga kelardi. Men bitta trusikda qoldim. Men uni mahkam o'zimga tortdim va o'pishib, bellaridan siladim. U ham meni mahkam quchoqlab oldi. Uni bellaridan silash bahonasida lifchigining ilgakini uzdim. U sal o'rnidan turgandi, lifchigi pastga tushdi. Uni yana yerga yotqizdimda, ustiga yotib, ko'kraklarini ushlab, silab, yalab, so'riy boshladim. Uning ko'kraklari juda go'zal bo'lib, kundan-kunga oz-ozdan kattalashardi. Uning ko'kraklarini o'ynayotganimda u doimgidek ko'zlarini yumib olgandi. Men bo'salar bilan pastlab, uning oyoqlariga tushdim. Tizzalaridan boshlab o'pib, silab-siypalab, yalab, yuqoriga ko'tarildim. Bu ishlardan sira jirkanmasdim. Uning trusigini yechish uchun qo'l tekkizganimda qo'li bilan mahkam trusigini ushlab, "yo'q" dedi. Shu vaqtgacha uning amini bir bor bo'lsa ham ko'rmagandim va ushlamagandim. U ehtirosdan o'zini yo'qotib qo'yadigan darajada bo'lsa ham, amiga yaqin kelishim bilan o'zini tutib olardi. Noiloj, trusigimni yechdimda, qo'tog'imni uning oyoqlariga surkadim. Avval oyoqlarining uchidan boshlab sonlari tarafga chiqib bordim. Keyin esa trusigining ustidan amiga surkadim. Bu unga yanada ko'proq lazzat berardi. Men huddi uni sikayotganday harakat qilib, qo'tog'imni ami atrofida harakatlantirdim. Keyin esa oyoqlarini bir juft qilib, sonlari orasiga tiqib chiqardim. Ohh, bu yanada ehtirosli, yanada mazza edi. U ko'zlarini menga qadab, yarim jilmayib, menga yoqadigan "oh-oooh" kabi ehtirosli tovushlar chiqarardi. Men bir qo'lim bilan uni ko'kragini siqib, eza boshladim. U esa o'sha qo'limni ushlab, silay boshladi. Besh daqiqalardan keyin u meni yotqizib, ustimga o'tirdi. Huddi sikishayotgandek harakat qilib, ami qo'tog'imga ishqalanardi. Bu holat ikkimizga ham zavq berardi. Bir vaqt Dilnoza "mmmm" deb sekinlashib qolganidan uning bo'shanib yuborganini sezdim. Shundoq bo'lsada, mening bo'shanishimga yordamlashib, yana 2 daqiqacha harakatini davom ettirdi. Nihoyat men ham bo'shandim. Kuniga 2 martalab bo'shanaverganimdan sperma ham kamroq chiqardi. Dilnoza shkafidan salfetka olib, qo'tog'im atroflarini artib qo'ydi. Va yonimga yotdi. Ikkimiz yonma-yon quchoqlashib yotardik. Men ora-orada uning yuzlarini silab qo'yardim. U ham qorinlarimni silab, ehtirosimni keltirardi. Keyin yana o'pishib ketdik. Birozdan so'ng u: -Yuring, tushlik ham qilmagansiz, sizga tushlik tayyorlab beraman, -dedi u. Biz shu holatda, men qip-yalang'och, u esa bitta trusikda mexmonxonaga chiqdik. Men divanga o'tirib, televizor ko'ra boshladim. Dilnoza esa yarim-yalang'och holatida uyoqqa-buyoqqa o'tib, dasturxon tuzab, tuxum qovurib keldi. Keyin erkalanib quchog'imga o'tirdi va qo'lidagi tarelkadan tuxumni sanchqida olib, og'zimga tutdi. Men unga jilmayib, og'zimni ochdim. U meni shunday holatda ovqatlantirishni davom etdi. Men esa uni belidan quchoqlab, o'zimga tortib oldim. Konditsioner yoniqligi va issiq suv orqali ishlayotgan isitish tizimi tufayli uy ichi iliq edi. Shuning uchun ham kiyinishga ehtiyoj sezmas edik. Soat 3ga yaqinlashgach, kiyimlarimizni kiyib oldik. Mexmonxonada televizor ko'rarkanmiz, Dilnoza bilan quchoqlashib yotardik. * * * * Kunlar shu zaylda o'tib, dekabr ham oxirlab qoldi. 26-dekabr kuni kollejda birinchi semestrni yakunladik. Dilnoza ham ikkinchi chorakni tugatdi. Endi esa, ayriliq onlari kelgandi. Chunki men vodiyga, ota-onam yoniga qaytishim kerak edi. Buyerda qolay desam, uyoqda yarim yildan buyon ko'rishmagan, faqat telefon orqali so'zlashgan ota-onam kelishimni kutib o'tiribdi. Uyoqqa ketay desam, Dilnozasiz yurish hayolimga sig'maydi. Uni olib ketay desam, amakimdan ruxsat ololmayman. Katta sumkaga narsalarimni yig'ayotganida Dilnoza kirib keldi va yelkamdan quchoqlab oldi. -Sizni sog'inaman, aka. . . -Men ham sog'inaman. . . Qattiq sog'inaman. . . -Tezroq kelasiz a? -Ikkinchi semestrdan avval kelaman, qo'rqma. Ikki haftalik vaqt, ko'z ochib-yumguningcha o'tib ketadi. Shunday deymanu, usiz o'tadigan 2 hafta 2million yildan ham uzoqroq tuyulardi. -Meni eslab turasiza? -Doim hayolimda bo'lasan. U indamay xonamdan chiqib ketdi. Men ham tushkun kayfiyatga o'tib, kiyimlarimni joylashni davom ettirdim. Birozdan keyin Dilnoza qaytib kirdi. -Mang, -dedi u qo'lini uzatib. -Nima bu? -Ichki kiyimlarim. Bo'shanishizga yordam beradi. Men u tutqazgan ich kiyimlarni yoyib ko'rarkanman, 3ta trusik va bitta lifchikni ko'rdim. -Ataylabdan. . . Suvi oqqanlaridan beryapman. . . Men uni mahkam bag'rimga bosdim va labidan bo'sa oldim. . . * * * * * Yoz kunlarida yuriladigan vaqt qishga kelib 1-2 soatga cho'zilib ketadi. Vodiyga qatnaydigan taksida ikki semiz ayol orasida o'tirarkanman, horg'in kayfiyat hamon ezardi. Yonimdagi xotinlarning g'iybatlari, xiringlashlari ham go'yo uzoqdan eshitilayotgandek bo'lardi. Nihoyat ona shaxrimga yetib borib, damas orqali uyimga yetib bordim. 10 sotixli keng hovlimizda bobom va buvim ham biz bilan yashardi. Eshikni ochib kirganimda hovlida akam qor kurash bilan band edi. U meni ko'rishi bilan baland ovozda "oyi" dedi va meni yonimga keldi. Akam bilan quchoqlashib ko'rishgunimcha ichkaridan boshqalar chiqa boshladi. Oyim meni bag'riga bosib, hol-ahvol so'rab ko'rishayotganida bobom so'kib qoldi: -Haaa, shuyerdan ko'rishib-ko'rishib qaytarib yubor! Bundoq ichkariga olib kirmaysanmi, bola bechora sovuqda yuribdiku! Akam qo'limdagi sumkamni oldi, oyim meni yetaklab, ichkariga olib kirdi. Ichkarida dasturxonlar tuzab o'tirishgan ekan. Ular bilan gaplashib, vaqt ham tezda o'tib ketgandi. Turli xil ovqatlar bilan qorinni to'ydirdim. Soat ham 7dan o'tgandi, ancha qorong'u tushib qolgandi. -Endi, charchagansan, bolam, xonanga kirib damingni olaqol. Men ularning gapiga kirib, xonamga kirdim. Kiyimlarimni alishtirib, joyimga yotgandim hamki, telefonimga sms keldi. "Yetib oldingizmi?" Tezda javob yoza boshladim. "Ha, rahmat" "Nima qilyapsiz?" "Xonamda yoootibman, seni o'ylaaab. O'zingchi?" "Eski xonamdaman, ya'ni sizni xonangizda. Krovatda yoootibman sizni o'ylaaab ;-) :-D Krovatdan ham sizni hidingiz kelyapti, hidlaaab yotibman" "Mazzaku a?" "Ha, charchagandirsiz a? Yaxshi dam oling" "Ho'p, sen ham yaxshi dam ol" Smslarni tugatib, endi uxlayman deb tursam, xonamga akam kirib qoldi. -Xonangni issiqligi yaxshimi? -Ha. Akamni qo'lidagi chelakka va uni ichidagi o'tinlarga ko'zim tushdi. -Gaz yo'qmi? -Qachon bo'lgan bu gaz, yotaver, buguncha o'zim qarayman. Men indamay qaytib joyimga yotdim. Akam pechkaga o'tin solib, qaytib chiqib ketdi. Men esa uyquga ketdim. . . * * * * Uyda bir ikki kun yurgach, eski hayotimga deyarli qaytdi. Endi bir kunda 24 soat "Facebook"da edim. Dilnoza bilan to'xtamay sms yozishardik. Nima qilayotganimiz, nimani his qilayotganimiz, bugun bo'shandikmi, yo'qmi. . . Shunda kelganimdan buyon, yani 3 kundan buyon bo'shanmaganimni esladim. Dilnozga buni yozib yuborganimda u "o'lib qolmaganizga qoyil" deya hazil aralash javob berdi. U ehtiroslarimni uyg'otadigan narsalar yozib, asbobim uyg'ondi. Tezda xonamga kirdim va hali ochilamagan sumkamni ochdim. Undan Dilnozaning ichki kiyimlarini birma-bir olib, uni kiyib yurganini eslab, uni yuzimga bosib, to'yib-to'yib hidlardim. Trusiklardan shundoqqina Dilnozaning hidi kelib turardi. Biroz sarg'ishroq dog'li joylarni esa yalay boshladim. Sal nordonroq ta'mni tuydim. Bu yoqda qo'lim bilan qo'tog'imni o'ynardim. Hullas, shu holatda 15 daqiqalardan keyin bo'shandim. Dilnozaga bo'shanib olganligimni yozganimda, endi bo'shanish navbati unikiligini aytdi. Men ham uni ehtirosini qitiqlaydigan gaplar yozarkanman, u amini silayotganini yozardi. Shunday qilib, u ham o'n daqiqalarda bo'shandi. Men Dilnozning ichki kiyimlarini berkitayotganimda oyim chaqirib qoldi. Chiqsam, oyim ketayotgan ekan. -Zokir amakingnikiga boraman. Nasibaxon bilan qiz ko'rishga borib kelamiz. Zokir amakim aslida amakim emas. Bobomning akasini o'g'li. Nasiba opa esa, uning xotini. Ular bilan unchalik ham yaqin emasman. Qaytib xonamga kirdim va Dilnozaga telefon qildim: -Seni hohlayman. . . [1-fasl tamom] Muallif: EroMaster Hikoya haqidagi fikrlar/taklif/tanqidlarni kommentga yoki MANA BU YERga yozib qoldirishingiz mumkin. Fikrlaringizni sabrsizlik bilan kutib qolaman.

Kirish A\'zo bo\'lish parol