Endi Nargizaga qishloqda yurishga imkon qolmagandi. Akasining kaltaklari, dadasining norizoligi, qishloqdoshlarining ma'noli qarashlari, qarindosh-urug'larning ta'nalari hammasi joniga tekgandi. Faqat oyisi tushinardi uni nima qilsin baribir ONA. Ha u ALDANDI... U hech kimga aytmay uydan iloji boricha uzoqroqga ketishga qaror qildi. Bu orada hali to'liq qornida rivojlanmagan bolasidan ayrildi. Ruhiy zo'riqishlar Nargizani chet el sari boshladi. U qishloqdagi bir xotindan tanish qizlar borligini aniqladi..... ... Atrofga qarar ekan chiroyli manzaralarni ko'zdan kechira boshladi. VNUKOVO aeroporti qarshisida turardi begona odamlar, rus, armyan, azer, turman, qirg'iz, tojik xullas hamma millat vakillaridan bor. O'zbeklarni aytmasa ham bo'ladi. U bir kafeda azer qo'lida ofitsiyanka bo'lib ish boshladi. Ana endi katta va mashaqli hayot ekanini tushuna boshladi. 1-bo'lib boshlig'i uni husniga, qomatiga qarab ko'nglini ola boshladi. Birga ishlaydiganlar ham uni hayolini olishni boshlashdi. Kafega keladigan o'zimizni odamlar ham unga gap tashlashardi. Shu orada unga bir Nurali degan tojik bolani gaplari hayoli o'g'irlay boshladi...... -Qani keling o'tiring xush kelibsiz deb gap boshladi Nurali. Bu mening koshonai vayronam dedi. -Ha, yaxshi joy ekan dedi stulga o'tirarkan Nargiza. -Tanishganimizga bir oy bolibdiya vaqtni o'tishini qarang -Yana ha deb qo'yaqoldi Nargiza xotiralari birdan esiga tushib -Qani oldik dedi Nurali qadahda viskini tutqazib -Men hali ichmaganman dedi noiloj stakanni olarkan..... Bu orada 1 yarim shisha viskini bo'shatishdi shovvozlar. -Sekin yoniga o'tirib Nurali Nargizaning labidan bo'sa olishni boshladi. -Balki kerakmasdir dedi Nargiza shivirlab lekin o'zi ham ich ichidan xohlardi -Hechqisi yoq jonim hammasi yaxshi boladi dedi ehtirosli ohangda Nurali. Sekin asta kiyimlar yechila boshladi lablar bir biridan uzilmasdan. Anchadan beri qo'l tegmagan ko'kraklar svejiy edi. Bu holat ikkisiga ham yoqar edi. Bo'ynidan, ko'kragidan o'pib sekin asbobini selkadan kam joyi yoq lazzat makoniga safarbar etdi. Bunda Nargiza ham ichkilik kayfi ham anchadan beri xohlab yurgan narsasining kayfidan 7 osmonda edi. 8-9 daqiqadan keyin ikkalari birbirlaridan xursand holda banya tomon yo'l olishdi. U yerda ham 1 xot urishib uyqu sari qadam tashlashdi. Tong sahar 4 larda yana bir bor rohatlandilar..... -Soat 8 da ishga chiqarkan Nargiza boshlig'ini ko'rdi -Salom, keldingmi, senga bir taklifim bor -Salom ha qanaqa taklif -Yur anavi stolda bafurja gaplashamiz.... Boshliq bugun 1 yarim oydan beri o'ylab yurgan fikrini aytmoqchi edi..... Nargiza ishdan qaytarkan soatiga qaradi 10 tungi. O'yga toldi chuqur o'yga toldi "Nahotki men nahotki fohishaga aylanyapman. Sog'indim qishloqni ota onamni yaqinlarimni" shu xayollar bilan elektrichkaga mindi. Dugonasini korish uchun Moskvani u boshiga borayotgandi. Tungi 12.30 , yana bir stansiya qoldi deb xayol surib borardi shunda u tomon 2 begona erkakni kelayotganini sezdi. Ichkarida o'zi bn 3 kishi boshqa hech kim yoq. U qo'rqa boshladi. Oralarida 25 metr masofa qolgandi elektrichka taqqa to'xtadi u shunaqangi jon holatda tashqariga yugurib chiqib ketdi. Dugonasini uzopdan ko'rdi va astda shivirladi "agar elektrichka toxtamasa nima bo'lar edi???"

Kirish A\'zo bo\'lish parol